top of page
Πως θάθελα να δείξω στα παιδιά το αντίκρυ της θάλασσας,του αρχιτεχνίτη τα φτερά κ την ολόφωτη κόμη τ' ουρανού όταν στεργιώνει τ' άστρα! ΑΣΤΡΑΧΛΗ
Εμαθα κι ερμήνευα κι έτσι έμαθα να τραγουδώ
για να μη σβήσει ποτέ το πρόσωπό σου απ' τα χείλη μου! ΑΣΤΡΑΧΛΗ
NA ΣΕ ΜΑΘΩ Ν' ΑΓΑΠΑΣ;
Ξανοίγω τις γραμμές των οριζόντων να πετάξεις...
Χαράζω το βλέμμα σου στη σπάθα του φεγγαριού,
η πρώτη κ η έσχατη ηδονή σου...
...εγώ νάμαι! ΚΑΘΟΔΟΣ ΕΡΩΤΩΝ
Με ψάχνεις...ρωτάς.
Ηθελα να σου χτενίσω τα μαλλιά πρίν φύγω
και ν΄αφήσω ένα φιλί εκεί...στου παλμού σου το ρόχθο! ΚΑΘΟΔΟΣ ΕΡΩΤΩΝ
Όταν θα λαμπαδιάζεις άστρο μου, εγώ θα αποσφραγίζω αρχαίες γραφές,
κι αηδονισμούς θα σπέρνω αγνάντι
στα μαντεία κι ύπνους θα χαλώ το σούρουπο για να πετάνε τα πουλιά ψηλότερα ! ΗΛΕΙΑΚΑ
Της ακαΐας τα χειρόγραφα και της ψυχής μου τις χορδές φλογίζω μπρός στα μάτια σας φχαριστημένοι θεατές.
Κι ενώ εγώ λυτρώνομαι , εσείς χειροκροτάτε ! ΚΑΘΟΔΟΣ ΕΡΩΤΩΝ
Αρχιπέλαγος που παράφορα τη σελήνη αγκαλιάζεις μπροστά στα μάτια μεθυσμένων ναυτικών,εγώ ταγμένη ποιήτρια,βυθισμένη θεά σε υποδέχομαι
ορμητικά στα παγωμένα χείλη μου! ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΠΟΙΗΤΩΝ
bottom of page